Żólte święta, białe święta?

No właśnie, co z tymi świętami?   Koszyk wielkanocny kusi zapachem, wędzonka w lodówce wzywa, psikawski przygotowane, a tu... kurtki zimowe trzeba wyprać i wyprasować, czapki poszukać... ech, kiedyś to było .... tak ciepło, że na krótki rękawek szłam z rodzicami do kościoła... Nie łamię się jednak, bo ta biel za oknem daję piękne tło do zdjęć .... no i chyba to jedyny plus tego zimowania wiosną...


W ogóle z tymi świętami to nie ma o czym opowiadać, nawet nie wyciągnęłam ozdób z zeszłego roku, a tegoroczne robione na chybcika, żeby był akcent... Praca kilka tygodni pod rząd bez weekendu zrobiła swoje, ale i tak nie jest źle, mogłam jeszcze przecież wszędzie mieć bałagan, a właśnie wczoraj temat cekolu everywhere oficjalnie został zakończony. Potrzebuję jeszcze jednak czasu, żeby Wam pokazać, co ja znowu wymyśliłam...


Nie będę przedłużała, tylko składam serdeczne życzenia, POGODNYCH w przenośni i dosłownie świąt, rodzinnych, wesołych, na przekór aurze, na przekór wszystkim próbom obrzydzenia nam tych świąt ja życzę wszystkiego dobrego...

A teraz kilka zdjęć moich kątów...

 Pod lustrem wianek dyżurny dostał nowe  ubranko...

Ze słomy, kwiatków, przy pomocy kleju na gorąco uwiłam wianki

Moja komoda poszła w lawendowy...

 Zawieszki na świeczniku są od Urwisa, prawdziwy z niej Urwis, naprzysyłała mi mnóstwo śliczności

 Od innej blogowiczki kolejna niespodzianka, dziękuję Moniko :-)

Za oknem... jak widać, ale w środku wiosna !!!!!

Od wspomnianej już na początku bardzo miłej "kobietki" dostałam też serwetkę, od razu znalazła zastosowanie ;-)

 

A oto duma moja, makowiec, cóż czy jeśli co roku robię wieniec makowy ( czytaj: dwa razy ) to można powiedzieć, że to już tradycja? ;-)

 I kończę, bo i tak każda z Was zabiegana może tu zajrzy, a może dopiero po świętach... jednak po tych wszystkich miłych gestach z Waszej strony dochodzę do wniosku, że chociaż ostatnio nie miałam czasu na blogowanie, to i tak bardzo się cieszę, że tu jestem. 

Ściskam mocno!!!  papa.