powrót...

Długo, oj długo mnie nie było. Niestety powód, dla którego się nie pojawiałam, był dosyć smutny. Jakoś chyba pod skórą czułam, że coś się stanie. W ciągu tygodnia razem z mężem przemierzyliśmy dwa tysiące kilometrów. Przejechaliśmy nasz kraj wzdłuż i wszerz. Jedyne , co dobre, to chociaż spotkaliśmy się z rodziną. Pewnie domyślacie się, jaka to mogła być okazja, dlatego tematu nie rozwijam.

Żeby odreagować,  w weekend wybraliśmy się nad morze. No i to był strzał w dziesiątkę,  miłe towarzystwo, przepyszne jedzenie i zmiana klimatu nam dobrze zrobiła. Nie wspomnę o zakupach przy okazji :-) Chociaż nie, chyba wezmę i wspomnę...  ;-)

No i co jak co, ale okazji bycia w Ikei nigdy nie przepuszczę. Dlatego wybaczcie mi, że nie pokazuję wam dzisiaj jakiegoś  szczególnego dzieła, a po prostu efekt moich zakupów. Zrobiłam z nich sobie świecznik.  Nie mam czasu tworzyć, a czuję, że muszę coś napisać, bo oszaleję.
Zatem... za całe dwadzieścia zeta powstało coś takiego. Szkło kupiłam w sklepie "4,90", reszta w jedynym słusznym sklepie, czyli Ikei.

... tak wygląda...

a tak wyglądało...

No i zakupów ciąg dalszy. Nareszcie dorobiłam się stoliczka do przedpokoju, wiadomo skąd ;-)

 Jeszcze nie mam do końca przemyślane, co tam będzie  stało, ale na razie jest tak...

 W końcu chyba znalazłam miejsce dla mojego obrazka.

Wracając znad morza po drodze nabyłam  wspomnienie zapachu z  dzieciństwa,  za kilka dni moja mała będzie sypać kwiatki... tak, tak, łubin, ślicznie pachnie...

 Aha, jeszcze kilka fotek morza, nie uwierzycie, ale nad tym ciemnym błękitem nie pracował  Pan Photoshop, tylko Stworzyciel, dla mnie takie głębokie blue  jest warte uwiecznienia...

 Mam jeszcze kilka rzeczy, którymi chciałabym się pochwalić, ale o tym może jutro, jak uda mi się wrócić do domu wcześniej, chociaż nie zapowiada się niestety :-(


Teraz jednak ściskam ciepło.... papa.