komódka po liftingu

witam,
Jak mija wrzesień?
U mnie na przemian ciepło i zimno.
Jeszcze niedawno wypuściliśmy się nad morze i grzaliśmy się w słoneczku, a dzisiaj marzę o kocyku, herbatce i dobrej książce. No właśnie, przez te książki  mnie nie było zbyt często ostatnio,  nie potrafię czytać na raty. Jak się wciągnę, to koniec. Ostatnio ponad siedemset-stronicową przeczytałam w dwa wieczory, przeczytałabym pewnie za jednym posiedzeniem, bo często zdarza mi się nie kłaść spać, aż skończę, ale tym razem musiałam iść do pracy :-)  Jutro pewnie też wsiąknę, bo co roku to właśnie wrzesień jest dla mnie wybitnie książkowy. W dodatku to trylogia ;-)

Coś tam ostatnio szyłam, ale muszę czekać na lepsze światło, to zrobię zdjęcia.

Dzisiaj jednak postanowiłam pokazać Wam moją komódkę.

Pamiętacie, jak chwaliłam się moim rewelacyjnym zakupem pomarańczowo- czerwonym za 4 dyszki?
Nie mam pojęcia, co to była za farba, ale nie mogłam tego chadztwa zedrzeć, w końcu okazało się, że najlepiej było to.... umyć wodą z mydłem, uwierzycie? Potem musiałam naprawić złamany dolny róg, nie sądziłam, że jestem taka zdolniacha ;-) kawałeczek drewienka, klej, szpachla i gotowe, Potem już tylko warstwa szaro-brązowej farby, potem kilka warstw białej, przecierka i oto jest, oj, teraz to mi się podoba. Na razie stoi na komodzie w kuchni, ale jak uda mi się nazbierać wystarczająco dużo na remont sypialni, to już wiem, gdzie będzie jej docelowe miejsce.

Mąż mój uwierzył w końcu w moje możliwości quasi- stolarskie i dał się nawet namówić na wożenie mnie po sklepach DIY,  żebym mogła skompletować materiały na coś, co już się powoli robi, nawet szybki od szklarza przywiózł, a nawet, (szok!) dostałam małą poręczną piłkę ręczną z wymiennymi brzeszczotami :-) Kto wie, może kiedyś Mikołaj przeczyta tego posta i  przyniesie moją osobistą wyrzynarkę włosową ;-)

Dobrze, już nie przeciągam , chwale się....

...zawieszki zrobiłam za pomocą kleju introligatorskiego ...

...a to przypomnienie, jak wyglądała "przed"

...wspomnienie spaceru nad morzem...

Teraz już znikam do robienia kolacji, potem do Was pozaglądam.
Pozdrawiam, ściskam ciepło .Papa,
P.S.
Pamiętacie, jak ciężko jest początkującemu blogerowi?
Jeśli tak i w dodatku macie ochotę obejrzeć moim zdaniem świetne zdjęcia pewnego zdolnego faceta, to kliknijcie koniecznie na zdjęcie z jabłkiem na bocznym pasku i nie zapomnijcie zostawić miłego komentarza :-) Z góry dziękuję.